بعضی آدمها...

بعضی از آدمها با همه ی بدیهاشون...با همه ی دلشکستناشون...با همه ی تو ذوق زدناشون...یه روزی اونقدری خوب بودن که بدی ازشون باور نمیکنی...نمیخوای که به روی خودت بیاری که دلت ترک خورده وشکسته ازشون ...اونقدر عزیز میشن که حتی خودتم تعجب میکنی...تعجب میکنی از این همه دوست داشتن...تعجب میکنی از اینکه دوست داری هرجور هست باشن تو زندگیت...هرجور هست نگهشون داری... مشکل اینجاست که هر چقدر فکر میکنی نمیدونی چطوری اومدن تو قلبت...تو زندگیت...و دردش اینجاست که هرکاری میکنی این آدما دوست داشتنتو باور نمیکنن...با اینکه خودشونم ته دلشون دوستت دارن...ولی نمیخوان باور کنن... منم یکی از این آدما تو زندگیم دارم...تنها مجهول دوست داشتنی زندگی من...